Oczy dziecka mogą skupiać się na różnych przedmiotach w różnych odległościach.
Zatem noworodki uwielbiają przyćmione światło i nie postrzegają otaczających obiektów jako trwałych obrazów, tak jak my dorośli, ale przeskakują z jednej rzeczy na drugą. Prawdopodobnie dzieci lepiej widzą obiekty w ruchu niż obiekty utknięte w jednym miejscu. Wkrótce to się zmieni.
Wtedy zdolność jasnego widzenia pomoże mu rozwinąć pamięć. 9-miesięczny dzieciak bawi się „znikającymi przedmiotami” i „akuku”, ponieważ wie, że mogą istnieć rzeczy i ludzie, których widział wcześniej i nagle go nie widzi.
Wzrok Twojego dziecka stanie się ostrzejszy, gdy opanujesz inne umiejętności, takie jak chwytanie zabawek lub swobodne poruszanie głową. Poprawił się również sam wzrok dziecka. W pierwszych miesiącach życia dziecko widzi świat w dwóch wymiarach jak na fotografii, aw drugiej połowie życia zaczyna dostrzegać głębię.
Na początku drugiego tygodnia noworodek widzi trochę światła i ciemności.
W pierwszych chwilach po urodzeniu maluchy widzą przez gęstą mgłę lub mleczne, lekko przezroczyste szkło. Przez kilka tygodni jego świat był dwuwymiarowy, a nie trójwymiarowy, z obiektami ostrymi tylko na krótką odległość – około 20-30 centymetrów.
Noworodek rodzi się z absolutnym odruchem widzenia światła, a kiedy nie śpi, obserwuje i wykonuje nieskoordynowane ruchy gałek ocznych. Noworodki potrafią rozróżnić jasne i ciemne, ściskając powieki pod wpływem światła. Ruchome przedmioty przykuły jego uwagę, ale nie mógł za nimi podążać, zamykając oczy, gdy uderzyło w nie światło. Noworodek jest w stanie skupić się na przedmiotach oddalonych o około 30 cm od twarzy. Na tym etapie rozwoju maluchy nie widzą koloru, a jedynie odcienie szarości.
Wzrok noworodka jest wciąż słabo rozwinięty: to, co widzi dziecko, jest czarno-białe i niewyraźne. Ruchy oczu nie są skoordynowane, więc możesz pomyśleć, że Twoje dziecko mruży oczy. Potrafi na chwilę skupić wzrok na twojej twarzy, gdy się pochylasz: najlepiej widzi z odległości około 20-30 cm.